જીવનનો રસ્તો કેવો? / What is the way of life?

 

જીવનનો રસ્તો કેવો? / What is the way of life?


તમને ખબર છે આપણું જીવન કેવું છે?   આપણા જીવનમાં શું ચાલી રહ્યું છે? તમે ક્યારેય વિચાર કર્યો છે કે દરરોજ આપણે શાકને રોટલી જ ખાઈએ અથવા દરરોજ મિષ્ટાન જ ખાઈએ કે પછી દરરોજ રેસ્ટોરન્ટમાં જ ખાઈએ તો એક દિવસ તો એવો આવે કે આપણને કંટાળો આવે જ. આથી દરરોજ જુદું જુદું હોઈ તો મજા આવે છે. બોવ મીઠું ખાઈએ તો પણ ડાયાબિટીસ નો ભય રહે. આથી બધું જ સાથે હોઈ એ થાળી જમવાની મજા આવે. જેમાં બધું જ હોઈ.

બસ આવીજ રીતે આપણા જીવનમાં પણ બધું જ સારુ સારુ હોઈ કે બધું દુઃખી દુઃખી હોઈ તો પણ જિંદગીની મજા નથી રહેતી. એટલે જ કદાચ ઈશ્વર આપણને જીવનમાં સુખ દુઃખ વારાફરતી આપતો રહેતો હોઈ છે. સુખ પછી દુઃખ અને દુઃખ પછી સુખ એ જીવનની વાસ્તવિકતા છે અને બંને સમયમાં જે પોતાની ધીરજ ના ગુમાવે તે જીવનના દરેકે સમયની મજા માણી શકે છે.

હું દરરોજ કામે જવા માટે જે રસ્તા પરથી જતી તેની એકબાજુની ફૂટપાથ એકદમ સપાટ હતી. હું ઘણા દિવસો એ બાજુથી જતી એક દિવસ થયું કે આજ બીજી બાજુની ફૂટપાથ ઉપરથી જવું. એ ફૂટપાથ સપાટ નોહતી, થોડી સપાટ હતી, પછી રસ્તો ક્રોસ કરવાનો આવે જ્યાં થોડીવાર ઉભવું પડે આજુબાજુ જોવું પડે પછી ધ્યાન રાખી રસ્તો ક્રોસ કરીએ એટલે સરસ મજાની ચેરીના ઝાડોની સુંદર લાઈન આવે જેની ઉપર દરેકે ઋતુની એટલી સુંદર અસર દેખાઈ કે જોઈને મન ખુશ થઈ જાય. શિયાળામાં સાવ ઠુંઠા, વસંતમાં સફેદ ગુલાબી ફૂલોથી ઝૂમતા, ઉનાળામાં ચેરિથી લદાયેલા, અને પાનખરમાં રંગબેરંગી પાંદડાથી સુશોભીત.
મારી સવાર દરરોજ એ સોંદર્ય જોતા જોતા જતી. આગળ જતા થોડું ઉપર ચડો થોડું નીચે જાવ પાછા વળી થોડો ઢાળ ચડો, થોડું સીધું ચાલો એટલે પાછુ ઉભા રહો ચારે બાજુ જુઓ અને સાવધાની પૂર્વક રસ્તો ક્રોસ કરો, આગળ ચાલો એટલે ફરીથી સુંદર બંને બાજુ ડેફોડીલના ફૂલોથી લદાયેલ ફૂટપાથ આવે ફરીથી નીચે બાજુ ઢાળ આવે ને એ સુંદર ચેરીના ઝાડો આવે ને પછી મારી રોજની મંઝિલ આવે. આ રસ્તો મને ખુબ પસંદ છે.

દરરોજ આ રસ્તા ઉપર  મારી સાથે દરરોજ જુદા જુદા મહાનુભાવો હોઈ ક્યારેક હાસ્ય કલાકારો, ક્યારેક કોઈ મહાન ફિલોસોફાર, ક્યારેક પ્રભુ ભજન તો ક્યારેક મારાં બૉલીવુડ ગીતો કે જેને હું મારાં હેડફોન દ્વારા સંભાળતી જતી હોવ. આ પંદર મિનિટનું walk મને સરસ મજાની તાજગી આપે.

ક્યારેક વિચાર આવે કે આ રસ્તાની જેમ જ મારાં જીવનમાં ઉતાર ચઢાવ આવે છે. ઉતાર ચઢાવ તો આવે છે પરંતુ ચારેબાજુ જે કુદરતનું સોંદર્ય છે તેને જોવામાં માણવામાં રસ્તો કયારે પૂરો થઈ જાય છે એની ખબર પણ નથી પડતી. મને એ ઉતાર ચઢાવ વાળી ફૂટપાથ પેલી સપાટ ફૂટપાથ કરતા વધુ ગમે છે. કારણકે ત્યાં ચાલવાનો કંટાળો નથી આવતો.

બસ મારાં આ રસ્તાની જેમ જ મારાં જીવનમાં ઉતાર ચઢાવ આવે છે પણ હું મારાં ઈશ્વરનું અને એની અદ્ભૂત સૃષ્ટિનું સૌંદર્ય જોવામાં એટલી તલ્લીન છું કે જીવનના એ ઉતાર ચઢાવ ક્યારે આવીને વયા જાય છે તેની ખબર જ નથી રહેતી. બસ આમ જ જીવનનો રસ્તો પણ સત્કાર્યો સાથે અને પોતાના લોકો સાથે કપાતો જાય તો એનાથી ઉત્તમ બીજું કાંઈ નો હોઈ શકે. બરોબર ને મિત્રો!!!! તમને શું લાગે છે? ચોક્કસ જણાવશો.

 ફરી મળ્યે ત્યાં સુધી સ્વસ્થ રહો, મસ્ત રહો, અને વાંચતા રહો. શામડિવાઇનના પ્રણામ 🙏🙏🙏

ટિપ્પણીઓ

ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો

આ બ્લૉગ પરની લોકપ્રિય પોસ્ટ્સ

ગૂડ ફ્રાયડે / Good Friday

હંમેશા મને ગમે તે સારુ જ હોઈ એવું જરૂરી નથી....

જીંદગી શીખવે તે શીખી લેવાનું, શીખેલું ક્યારે અને ક્યાં કામ લાગી જાય, કોને ખબર!!!