વાસ્તવિકતા કડવી હોઈ છે પણ મારી શકાતી નથી અને કલ્પના સુંદર હોઈ છે પણ જીવી શકાતી નથી....../Reality has to be bitter but can't kill and imagination has to be beautiful but can't live ......

 ૐ

વાસ્તવિકતા કડવી હોઈ છે પણ મારી શકાતી નથી અને કલ્પના સુંદર હોઈ છે પણ જીવી શકાતી નથી....../Reality has to be bitter but can't kill and imagination has to be beautiful but can't live ......

આ દીવાના અને સુરજના પ્રકાશ જેટલું સત્ય છે. આપણને બધાને આપણી કલ્પનાઓમાં રાચવું ખૂબ ગમે છે અને તેમાયે જો આપણી મનગમતી કલ્પના હોઈ તો એમ થાઈ કે આંખ બંધ કરીને પડ્યા જ રહીએ. મનમાં ને મનમાં તો આપણે આપણી કલ્પનાના ઘોડાને પૂર ઝડપે દોડાવી શકીએ પણ શું આપણે હકીકતમાં આપણે એ આપણી કલ્પના મુજબ જીવી શકીએ છીએ? વાસ્તવિકતાની કઠોર ધરતી પર આપણી કલ્પનાઓ કાંચની જેમ તૂટીને ટુકડે ટુકડા થઈ જતી હોઈ છે. તો શું કલ્પનાઓ કરવી જોઈએ કે ના કરવી જોઈએ?? શું હંમેશા વાસ્તવિક હોઈ એની જ કલ્પનાઓ કરવી જોઈએ???

ભગવાને આપણને બધાને એક સુંદર સાથી આપ્યો છે જેને આપણે મન નામથી ઓળખીએ છીએ. આ મન જ આપણો સૌવથી મોટો મિત્ર અને સૌવથી મોટો શત્રુ બની શકે છે. આપણે જે કલ્પનાઓની વાત કરીએ છીએ તે આપણા સાચા ખોટા વિચારો  જ છે. હકીકતમાં આપણે આપણા વિચારો મુજબ જ જીવન જીવતા હોઈએ છે પરંતુ આપણી પાસે એ વિચારોને જોવાનો સમય જ નથી. જે કલ્પનાઓ સાકાર થાઈ તે વાસ્તવિકતા બની જાય છે. આથી હૂં કહીશ કે કલ્પના સુંદર હોઈ તો એને સાકાર કરવાનો પૂરો પ્રયત્ન કરવો જોઈએ. કદાચ 100 ટકા સાચી ના પણ પડે પણ તેની આજુબાજુ સુધી તો પહોંચી જ શકાઈ. ઉદાહરણ જોઈએ તો કોઈ છોકરી કે છોકરો પોતાના જીવનસાથી તરીકે કોઈ  હીરો કે હિરોઈનની કલ્પના કરતા હોઈ પણ તે હકીકતમાં સાચી ના થાઈ પણ કદાચ થોડી ઘણી એની જેવી વ્યક્તિ શોધતા મળી જાય તો કલ્પના સાકાર પણ ના મળે તો એ કલ્પનામાં જ રહી જાય છે માટે આપણે કલ્પના અને વાસ્તવિકતામાં તફાવત જોઈ શકીએ.

કલ્પનાને, આથી જોઈ શકાઈ પણ દર વખતે અને દરેક કલ્પનાને જીવી નથી શકતી. આપણે જીવનમાં બધું જ સારૂ  નહી પણ બધાથી સારૂ મળે એવી જ આશા રાખીએ છીએ અને તે ખૂબ સુંદર હોઈ છે. ઉદાહરણ તરીકે જોઈએ તો આપણે કેટરિના સાથે જીંદગી વિતાવવાની કલ્પના તો કરી શકીએ અને તે ખૂબ સુંદર પણ છે પરંતુ વાસ્તવિકતામાં આપણી પાસે જે છે તે કેટરીના જેવી નથી તે વાસ્તવિકતા છે અને કડવી પણ છે પણ નિભાવ્યે જ છૂટકો. કલ્પના કરવા પર, સપના જોવા પર કે પછી વિચારો કરવા પર કોઈ પાબંદી નથી પરંતુ આપણી વાસ્તવિકતા જે હોઈ તેને ધ્યાનમાં રાખી કરવામાં આવે  તો પૂરી ના થવા પર આપણને દુઃખ ઓછું થાઈ  છે. એનાથી આગળ વાત કરીએ તો એ કલ્પનાની સાથે લાગણીથી નહી જોડાવવાનું પણ એને સાકાર કરવાનો પૂરો પ્રયત્ન કરવાનો પછી ઈશ્વર માલીક.

જીવનમાં અફસોસ લઈને ચાલવું એના કરતા પ્રયત્નનો હાથ પકડી લેવો અને કોશિષ અચૂક કરી લેવી આથી આપણને વાસ્તવિકતામાં જે પણ મળે તેનો આપણને સંતોષ પણ હોઈ અને આનંદ પણ. બાકી જે સત્ય છે તે સત્ય જ છે અને સનાતન જ રહેશે આથી જે વાસ્તવિકતા છે તે વાસ્તવિકતા જ રહેશે તમે સહર્ષ સ્વીકારો કે કમને સ્વીકારો પણ અપનાવવું જ પડશે. આ વિશે તમારા વિચારો ચોક્કસ જણાવશો. બધા ખૂબ સ્વસ્થ રહો, મસ્ત રહો અને આનંદમાં રહો એવી ઈશ્વર પાસે પ્રાર્થના સાથે શામડિવાઇનના પ્રણામ 🙏🙏🙏