Shamdivine

  ૐ મિત્રોનું મહત્વ જીવનમાં / The importance of friends in life આજ મારે મારાં પ્રિય મિત્રો વિશે વાત કરવી છે. મારી પાસે ઘણા બધા સુંદર, સમજુ, સંસ્કારી, જ્ઞાની અને મારાં સુખદુઃખમાં ભાગ લેવાવાળા ઘણા મિત્રો છે. ઘણાની મિત્રતા બાળપણની છે એટલે કે નિશાળના વખતની. તે બધા મિત્રો હજારો માઈલો દૂર છે પણ આંગળીના ટેરવે જ છે. લગભગ બધા જ મારાં ફોનમાં છે. બધા જ પોતપોતાના સંસારમાં વ્યસ્ત પણ છે.  બીજા ઘણા મિત્રો મેં અહીંયા પણ બનાવ્યા છે અને મને અભિમાન છે કે મારી પાસે એવા સાચા મિત્રો છે કે મારાં સુખમાં યાદ કરું તો નહી આવે પણ જો મારાં દુઃખની જરાએ ભણક આવી જશે તો તરત હાજર થશે. આવા મિત્રો જીવનમાં આપ્યા એ માટે હંમેશા મારાં ઈશ્વરની હું આભારી છું. અહીંયાના બાવીસ વર્ષમાં એવો પણ સમય હતો કે સગાવહાલા તો ઘણા હતા પણ મિત્ર કોઈ નોહતું. સગા સગા હોઈ છે મિત્ર મિત્ર હોઈ છે. મને મારાં મિત્રો પણ મારી માતૃભાષાના કારણે જ મળ્યા છે, ને એવા મળ્યા છે કે હું કદાચ તેઓની ખબર ના પણ પૂછું તોયે એ મારી ચિંતા કરતા હોઈ. એનું નામ જ તો સાચી મિત્રતા છે. જીવનમાં કોને મિત્રો વગર ચાલે છે?? કોઈને નહી. ભગવાનને પણ સુદામા, અર્જુન અને દ્રૌપદી જે...

  ૐ હંમેશા મને ગમે તે સારુ જ હોઈ એવું જરૂરી નથી.... ગમે તે વસ્તુ, વ્યક્તિ, વાત, કે બીજું કંઈપણ હોઈ, આપણી પાસે પસંદગી કરવાનાં કેટલા વિકલ્પો હોઈ છે??? તમે કહેશો કે હોઈ તો ઘણા બધા પણ આપણે બીજાને કેટલા આપીએ છીએ અને બીજા આપણને કેટલા આપે છે?? છેને વિચારવા જેવું.......... હંમેશા આપણી પાસે વધારે ના હોઈ તો કંઈ નહી પણ બે વિકલ્પ તો હોઈ જ છે. જોકે આપણે નાના હતા ત્યારે આપણને લગભગ ના કે બરાબર વિકલ્પ આપવામાં આવતો. નાનકડા હતા ત્યારથી લઈને તે છેક અત્યાર સુધી આપણે હંમેશા સમજૂતીઓ સાથે જ પસંદગી આપવામાં આવતી. જોકે બાલમંદિર, પ્રાથમિક શાળા પછી માધ્યમિક શાળા, જેમાં આવ્યા પછી વિષયોની પસંદગી કરવાની હોઈ. આજથી ત્રીસ વર્ષ પહેલા સાઇન્સ, કોમર્સ અને આર્ટસ આ જ હતા અને આમાંથી જ પસંદગી કરવાની હોઈ જોકે દસમામાં પછી બારમા સુધી તો ત્યારે ઘણાની વિકેટ પડી ગઈ હોઈ એટલે કે છોકરો હોઈ તો પિતાના ધંધામાં લગાડી દીધો હોઈ અને છોકરી હોઈ તો લગ્નની વાતો ચાલુ થઈ ગઈ હોઈ. જોકે એ સમયે એટલું બધું કરિયર ( કારકિર્દી ) બનાવવાનું ને આગળ વધવાનું ને ના તો કોઈ મોટિવેશન હતું કે ના એવું કોઈ વાતાવરણ હતું. પરંતુ અત્યારની વાત સાવ જુદી જ છે. સમય હંમેશા...

  ૐ અભિનય / acting અંગ્રેજી લેખક શેક્સપિયરના નાટક "As you like it" નો એક સંવાદ છે કે, " આ દુનીયા એક રંગમંચ છે અને દરેક સ્ત્રી અને પુરુષ એ રંગમંચના કલાકારો છે, દરેકને રંગમંચ ઉપર આવવાનો અને જવાનો સમય છે અને દરેક જણ એના એ સમયમાં ઘણા જુદા જુદા ભાગ ભજવે છે ". આ નાટક તેમણે 1599 માં લગભગ લખેલુ છે. આજથી લગભગ 422 વર્ષ પહેલા પણ કેટલો સચોટ અને ઊંડો એનો અર્થ નીકળે છે. ખૂબ સમજવા જેવો છે. આપણા બધાની જીંદગી સાથે જોડી શકાઈ છે. આપણે બધા પણ એ ઉપરવાળાના (ઈશ્વરના) નાટકના જ કલાકારો છે અને આ દુનીયા એક મોટું સ્ટેજ એટલે કે રંગમંચ છે. આ દુનિયાના રંગમંચ ઉપર  આપણે બધાને સ્ત્રી - પુરુષ રૂપે એક એક મુખ્ય પાત્ર ( role ) આપેલું છે અને પછી શેક્સપિયારના નાટકના સંવાદની જેમ બધાએ બીજા પણ ઘણાં રોલ ( પાત્ર ) ભજવવાના રહે છે. જેમકે સ્ત્રી હોઈ તો પુત્રી, પત્ની, મા, ભાભી, નણંદ, જેઠાણી, દેરાણી, સાસુ, મિત્ર વગેરે વગેરે અને જો પુરુષ હોઈ તો તેને પણ દીકરો, પતિ, બાપ, ભાઈ, પતિ, જેઠ, દિયર, સસરા, મિત્ર વગેરે વગેરે. બરોબરને!!!! આપણા જન્મની સાથે આપણો રોલ ચાલુ થાઈ છે ને આપણા મૃત્યુએ આપણો રોલ પૂરો થાઈ છે. જીવનના પુરા સમય...

  ૐ અવિરત દોડતો માણસ થાકી જાય છે..../ The man who runs incessantly gets tired.... તમે ક્યારેય પ્રાણીઓને શિકાર કરતા કે ખાતા પીતા જોયા છે???? ના જોયા હોઈ તો હવે નિરીક્ષણ કરજો. શિકાર કર્યા પછી કેટલી નિરાંતે અને શાંતિથી ખાતા હોઈ છે. અરે ગાય, ભેંસ જેવા પ્રાણીઓ પણ કેટલા આરામથી વાગોળતા ખાતા હોઈ છે. આપણે મનુષ્ય શું કરીએ છીએ?? આપણે ખાવા કરતા કમાવા પાછળ વધારે સમય પસાર કરીએ છે. મનુષ્ય જ એક એવું પ્રાણી છે કે જેને પોતાનું પેટ ભરવા કમાવવા જવું પડે છે. આખી જીંદગી એ જ ચિંતા કેવી રીતે કમાવું?? ક્યાંથી કમાવું?? કેટલું જોઈએ છે અને કેટલું કમાવું એનો તો કોઈ જવાબ જ નથી. કોઈક જ એવો સંતોષી જીવ હશે કે જેને બે સમયનું ભોજન મળી જાય તો બસ પણ આવા મનુષ્ય બહુ ઓછા જોવા મળે. આખી જીંદગી મનુષ્ય એ તો શીખે છે કે કેમ કમાવવું પણ ફક્ત પૈસા કમાતા શીખે છે અને એ કમાવવામાં એટલા તો વ્યસ્ત થઈ જાય કે એમને ખબર જ નથી પડતી ક્યારેય જુવાનીમાંથી ઘડપણ આવી ગ્યું...... પહેલાના ઝમાનામાં ઘરમાં એક વ્યક્તિ  કમાતું અને આખુ ઘર નભી જાતું. બધા હળીમળીને ખાતાપિતા અને ખુશી ખુશી રહેતા. અત્યારે ઘરમાં હોઈ એટલા બધા જ કમાતા હોઈ પણ સાથે બેસીને જમવાન...

  ૐ બુદ્ધ પૂર્ણિમા / Buddha પૂર્ણિમા ગઈકાલ બુદ્ધ પૂર્ણિમા હતી. વિષ્ણુના દશાવતરમાનો એક અવતાર એટલે કે નવમો અવતાર તે ભગવાન બુદ્ધનો કહેવાય છે. જેમણે આ જગતને નિર્વાણ, ધ્યાન, સમાધિ અને મોક્ષની એક જુદી જ રાહ બતાવી. આજ એ બૌદ્ધિક ધર્મ તરીકે જાણીતો છે અને દુનિયાનો ચોથા નંબરનો સૌવથી મોટો ધર્મ છે. ભગવાન બુદ્ધ તો તેઓ જ્ઞાન પ્રાપ્તિ પછી કહેવાયા પરંતુ તે પહેલા તેમનું નામ સિદ્ધાર્થ ગૌતમ હતું. તે રાજકુમાર હતા. આજથી લગભગ અઢી હાજર વર્ષ પહેલા કપિલવસ્તુ નામના રાજ્યમાં રાજા સુદોધન અને માયાદેવી ને ત્યાં જન્મ થયો હતો. જે અત્યારે નેપાળમાં છે. ખૂબ સુખી સંપન્ન રાજપરિવારમાં જન્મેલા આ રાજકુમાર વિશે જ્યોતિષો દ્વારા ભવિષ્ય ભાખવામાં આવ્યું હતું કે આ રાજકુમાર કાંતો મોટો ચકર્વતી રાજા બનશે કે કાં પછી તે મોટો ધર્મ ગુરુ જે દુનિયાને નવો રસ્તો બતાવશે. આ સંભાળી રાજા સુદોધને સિદ્ધાર્થ માટે બધી જ વ્યવસ્થા રાજમહેલમાં જ કરી. બહારની દુનિયાનું કોઈ દુઃખ એને ના બતાવ્યું કે ના કોઈ દિવસ કંઈ વાત કરી. તેમના લગ્ન પણ સોળ વર્ષની ઉંમરમાં યશોધરા નામની રાજકુમારી સાથે થઈ ગયા અને તેમને ત્યાં સુંદર રાહુલ નામનો પુત્ર પણ જન્મ્યો. પણ કહેવાય છે ...

  ૐ ધર્મ, અર્થ, કામ, અને મોક્ષ સમાજ જીવનના મજબૂત પાયા /Dharma, Artha, Kama, and Moksha are the strong foundations of social लाइफ હિંદુ શાસ્ત્ર પ્રમાણે ધર્મ, અર્થ, કામ અને મોક્ષ એ આ સમાજ રચનાના મુખ્ય પાયા છે. માનવજીવનના ચાર પુરુષાર્થ છે જે બધાએ કરવાનાં જ હોઈ છે. હિંદુ ધર્મમાં દરેક બાબતને મહત્વ આપવામાં આવ્યું છે. એમાં કોઈ જાતની બંધણી કે આનાકાની નથી. ખૂબ ઉદારતાની ભાવના જોડાયેલી છે. જે હિંસા કરતો નથી અને દયા ધર્મમાં માને છે તે હિંદુ છે. જો અહિંસામાં માને અને જીવમાત્ર પ્રત્યે દયાભાવ રાખે છે તે જ હિંદુ સાચો છે. એટલે કે માનવતાનો ધર્મ એજ સૌવથી મોટો ધર્મ છે. આમતો અત્યારે દુનિયામાં ઘણા ધર્મ છે અને દરેકના રસ્તા જુદા જુદા છે પણ આખરે તો બધા જ રસ્તા ઈશ્વરના દરબારમાં જ પહોંચે છે. પણ તેમ છતાં કેવું ઘટે કે  હિંદુ અને જૈન ધર્મમાં અહિંસાનું મહત્વ વધારે છે. સાચો ધર્મ માનવતાનો છે. જેમાં દરેક જીવ પ્રત્યે દયા, સેવા, કરુણા અને માનવતાની મદદ, આ બધા સદગુણોનો સમાવેશ થાઈ. આ સદગુણો બાળકોને નાનપણથી જ જીવન ઘડતર માટે આપવા જોઈએ. આજ સાચો ધર્મ છે જે શીખવાડવો ખૂબ જરૂરી છે. બીજો પાયો છે અર્થ. અર્થ એટલે કે ધન, પૈસા...

 ૐ હું કહુંને તમે આપો તો માંગણી જેવું લાગે, પરંતુ માંગ્યા વગર આપો તો લાગણી જેવું લાગે.... આપણી ગુજરાતીમાં એક કહેવત છે કે, " માંગ્યા વગર મા એ ના આપે ". એટલે કે આપણે કંઈ જોઈતું હોઈ તો માંગવું પડે, બોલવું પડે તો જ મળે. નાનકડું બાળક હોઈ ત્યારે એ રડે તો જ મા દૂધ પીવડાવે કે રમકડું આપે છે. છતાએ ત્યાં લાગણીનો સંબંધ જોવા મળે છે. બાળકો નાના હોઈ કે મોટા હોઈ મા તરફથી હંમેશા કનેક્શન મજબૂત હોઈ છે પરંતુ બાળકો તરફથી ઘણી વખત રુકાવટ કે લિયે ખેદ જોવા મળે છે. સાચા સંબંધ તો લાગણીઓના સંબંધ હોઈ છે. કેટલું સુંદર કહેવાઈ કે આપણે કંઈ બોલીએ એ પહેલા જ કોઈ આપણને સમજી જાય. આપણે કંઈ માંગીએ એ પહેલા જ સામેની વ્યક્તિ આપણને આપી દયે. શું આવા સંબધો હોઈ?? આવા સંબધો હતા એ ખબર છે. શ્રી ક્રિષ્નએ સુદામાના માંગ્યા પહેલા જ બધું આપી દીધું. દ્રૌપદીએ દુઃખમાં યાદ કરીયા ભેગા જ મદદ કરી દીધી. કેટલું સુંદર!!!! આ લોહીના સંબધો નોહતા. પરંતુ હૃદયથી હૃદયની લાગણીનાં સંબધો હતા. લોહીના સંબધો તો આપણે માનવા જ પડે પછી તે આપણને ગમે કે ના ગમે પરંતુ લાગણીના સંબધો એવા સંબધો છે કે જેને આપણે દિલથી નિભાવીએ, જેના તાર એક દિલથી બીજા દિલ સુધી કનેકશન...