Shamdivine

  ૐ જરૂરી નથી કે જે આપણને દેખાય તે બીજાને પણ દેખાય.../ What we see is not necessarily visible to others ... ભગવાન કેવડો મોટો કલાકાર છે!!! દુનિયામાં આટલી બધી વસ્તુઓ અને જીવશ્રુષ્ટિ બનાવી છે પણ તમે એક તો એવી શોધી દયો કે જે સરખી હોઈ??? મેં સાંભળ્યું છે કે આપણા જેવા સાત માણસો દુનિયામાં હોઈ છે પણ મેં જોયા નથી પણ મને લાગે છે કે  એક જ માની કુખે જન્મેલા બેલડાના બે બાળકોમાં પણ કઈંક તો જુદાંપણું હોઈ જ છે. આટલી વનસ્પતિ શ્રુષ્ટિમાં પણ કેટલી વિવિધતા, એટલી વિવિધતા પ્રાણીઓમાં અને પક્ષીઓમાં પણ. અરે!! નાનકડામાં નાનકડા જીવજંતુઓમાં પણ કેટલી વિવિધતા અને નવીનતા. આખા આ બ્રહ્માંડમાં પણ દિવસ રાત, સવાર સાંજ, ઉગતી ઉષાના સુંદર રંગો અને આથમતી સંધ્યાની સોનેરી લાલી. આ બધું જ અદ્ભૂત છે અને આપણા સામાન્ય મનુષ્યો માટે તો સાવ અકાલ્પનિય. ખરેખર!!! આ બધું વિચારતા તો ગમે તેવો નાસ્તિક મનુષ્ય હોઈ તો પણ તે આ કુદરત નામનો જે અદ્ભૂત કલાકાર છે તેના અસ્તિત્વને સ્વીકાર્યા વગર ના જ રહે. આવડી મોટી આ શ્રુષ્ટિમાં ઈશ્વરે બધાને પાંચ ઇન્દ્રિયોની જે ભેટ આપી છે તે તો ખરેખર અદ્ભૂત છે. આંખ, નાક, કાન, સ્પર્શ (ચામડી ), સ્વાદ આ તો દરેક જ...

 🕉 કોઈના દુઃખના ભાગીદાર ના બનો તો કાંઈ નહી પણ કોઈના સુખની ઈર્ષા તો ના જ કરતા....../ If you don't become a partner of someone's sorrow, then nothing, but don't be jealous of someone's happiness. આપણો મનુષ્ય સ્વભાવ ખૂબ વિચિત્ર છે. તેને સમજવો થોડો અઘરો છે. આપણે હંમેશા કહીએ તો છીએ કે બીજાના સુખે સુખી અને બીજાના દુઃખે દુઃખી થવું જોઈએ પણ શું હકીકતે આપણે એવું કરી શકીએ છીએ??? વિચારવા જેવું છે ને સાથે સાથે આપણી જાતને પણ તપાસવા જેવી છે કે આપણે આવી પરિસ્થિતિમાં હોઈએ તો કઈ રીતે વરતીએ છીએ. આજ માનવસ્વભાવના આ પહેલું ઉપર વિચાર કરીએ જોઈએ. જયારે આપણે નાના હોઈએ ત્યારે આપણે સંપૂર્ણ રીતે કોરી પાટી (slate ) જેવા હોઈએ છે. આપણી આ મન રૂપી પાટીમાં આપણી આજુબાજુના લોકોના વર્તન અને વ્યવહાર ખૂબ અસર કરતા હોઈ છે. નાનકડું બાળક જેટલું બીજાને જોઈને શીખે છે તેટલું તે કોઈની શિખામણ સાંભળીને નથી શીખતું. આપણા ઘરનું વાતાવરણ, તેના સંસ્કારો, પરિવારના સભ્યોની માન્યતાઓ આ બધું જ એક બાળકના જીવન ઘડતરમાં અગત્યનો અને મહત્વનો ભાગ ભજવે છે. આપણે નાનપણથી જે જોઈએ છે તે શીખીએ છીએ અને તે પ્રમાણે કરીએ છીએ. ઘણી વખત અમુક સંસ્કા...

 🕉 શું ઈચ્છાઓને શાંત કરી દેવાથી આપણને શાંતિ મળી જાય છે??/Does calming desires give us peace? આપણે બધાએ આપણા વડીલો પાસેથી અને કથાકારો કે સંતો પાસેથી સાંભળ્યું જ હશે કે સંતોષનો સદગુણ જેની પાસે હોઈ તે ખૂબ સુખી હોઈ છે.  આ વાત મેં પણ ખૂબ સાંભળી છે પણ હંમેશા મારા ગળે ઉતારતી નથી. ક્યારેક થાઈ કે બરોબર છે ને ક્યારેક થાઈ કે સાચેજ ગમેતેમાં સંતોષ માની લેવાથી બધું બરોબર થઈ જાય છે.ચાલો આજ આમાં થોડા ઊંડા ઉતારીએ. આ એક ઉદાહરણ લઈએ, આપણી સામે ધનનો ઢગલો હોઈ કે આપણા મનભાવતા ખાવાની વસ્તુઓ રાખેલી હોઈ અને આપણને કહેવામાં આવે કે આમાંથી તમે કોઈ એક વસ્તુ તમારે જોઈતી હોઈ એટલી લઈ શકો પણ તમારે 10 દિવસ જેલમાં ખાધાપીધા વગર રહેવાનું છે તો આપણે શું પસંદ કરીએ????? મને લાગે ચોક્કસ ખાવાનું કે જે તમને દસ દિવસ કામ આવે. તમારા ઇચ્છવા છતાં તમે ધન નહી લઈ શકો કારણ કે જો દસ દિવસ તમે ધન વગર રહી શકશો પણ ખાધાપીધા વગર નહી. આથી અહીંયા  મન મારીને પણ તમારે ધન લેવાની ઈચ્છાને મારવી જ પડશે. આવી રીતે આપણે જીવનમાં ઘણી બધી ઈચ્છાઓ કરીએ છીએ અને તેને પૂરી કરવાનો પ્રયત્ન પણ કરીએ છીએ પરંતુ બધી ઈચ્છાઓ પૂરી થતી નથી આથી ઘણી વખત મનમાં અસ...

  ૐ સુખી થવું અઘરું નથી પણ બીજા કરતા વધારે સુખી થવું એ મુશ્કેલ છે../It is not difficult to be happy but it is difficult to be happier than others. આપણે જીંદગીમાં નિરીક્ષણથી ઘણું બધું શીખીએ છીએ. જોકે જીવનમાં મોટાભાગનું આપણે બીજાને જોઈને જ શીખ્યા હશું, વિચાર કરી જોજો.......... આવ્યું યાદ, જી હા!! નાના હતા ત્યારે બોલતા, ચાલતા, ખાતા વગેરે વગેરે.... આપણે જયારે બીજાને જોઈએ છે ત્યારે આપણને જો એ ગમે તો આપણે પણ તેવી રીતે અથવા તો થોડી જુદી રીતે કરવાની કોશિશ કરીએ છીએ. બરોબરને!!!! જીવનની મુખ્ય જરૂરિયાત રોટી, કપડાં, મકાન અને શિક્ષણ છે. કહેવાઈ છે ને બધાને ભગવાન ભૂખ્યા ઉઠાડે છે પણ કોઈને ભૂખ્યા સુવડાવતો નથી. કીડીને કણ અને હાથીને મણ મળી જ રહે છે. ઉપાદી તો એના કરતા વધારે અને બીજાની પાસે છે તેના કરતા વધારે મેળવવાની ધમાલમાં છે. જોવા જઈએ તો અત્યારે આ મુશ્કેલીના સમયમાં એટલે કે કોરોનાના સમયમાં લાખો લોકોના કામ ધંધા બંધ અથવા તો સાવ મંદા થઈ ગયા છે અને ગરીબોને પણ મજૂરી વગેરે મળતી બંધ થઈ ગઈ છે પણ એવું લગભગ કોઈ નહી હોઈ કે જેને બટકો અનાજ ના મળ્યું હોઈ. આ કોવિદના સમયે આપણને એક વાત ચોક્કસ સમજાવી છે કે આપણને લાગતુ...

  ૐ અને મેં પગલું ઉપાડી લીધું../And I took the step .. આપણું જીવન આપણે જીવનમાં કેવા નિર્ણયો લઈએ છે તેની ઉપર આધાર રાખે છે. આપણે સવારે ઉઠીએ તે છેક સાંજે સુઈએ ત્યાં સુધી મનના ઘોડા દોડાવ્યે રાખીએ છીએ અને દરરોજ કંઈને ને કંઈ નાનામોટા નિર્ણયો લેતા રહેતા હોઈ છે. ક્યારે કયો નિર્ણય સાચો અને ખોટો છે તેની ખબર સમય આવ્યે પડે છે. ત્યારે આપણને આપણા નિર્ણય લેવા અંગેની ખામી અને ખૂબીઓ સમજાઈ છે. નિર્ણય એટલે કઈંક નક્કી કરવું અને નક્કી પણ એવી રીતે કરવું કે જેને પૂરું કરીને જ રહેવું. ક્યારેક આપણા નિર્ણયો આપણે પોતે લઈએ છે અને ક્યારેક આપણા માટે બીજા લોકો લેય છે. ખાસ કરીને પરિવારોમાં. પરિવારમાં કોઈ એક વ્યક્તિ લગભગ બધા મોટા નિર્ણયો લેતી હોઈ છે. કેવી રીતે આર્થિક વ્યવહાર કરવો, કેવી રીતે  ઘરના સભ્યોએ શું કરવું? શું ના કરવું? એવા તો ઘણા બધા. જોકે એ નિર્ણય લેવાવાળા બધા પરિવારના એ જ વ્યક્તિ હોઈ, પિતા કે દાદા કે મોટાભાઈ કે કોઈક જ હોઈ છે,પરિવારના સભ્યો તેના નિર્ણયોનો સ્વીકાર કરે છે અને તે મુજબ કરે છે. જોકે ઘરની સ્ત્રીઓને તો નિર્ણયોને અનુસારવાનું જ હોઈ છે. ઘણી વખત ઘરની સ્ત્રીઓને પૂછવામાં આવે છે પણ તેમના કહ્યા પ્...

  ૐ જ્યારે કંઈ ના કરી શકો, ત્યારે પ્રાર્થના જરૂર કરો....../ When you can't do anything, you need to pray .... જીવનમાં ઘણી એવી પરિસ્થિતિઓ આવતી હોઈ છે કે આપણે ત્યારે ખૂબ લાચાર બની જતા હોઈ છે. ચારે બાજુ  અંધકાર જ દેખાતો હોઈ, ક્યાંયથી કોઈ આશાનું કિરણ દેખાતું ના હોઈ, બધી જ કોશિશો નાકામયાબ રહી હોઈ, દરેક સગાઓએ અને પોતાનાઓએ મદદના હાથ પાછા ખેંચી લીધા હોઈ ત્યારે જે લાચારી અને પરવશતાનો અનુભવ દુઃખ આપે છે તે ખૂબ તીવ્ર અને અસહ્ય હોઈ છે. આવી વિકટ પરિસ્થિતિનો અનુભવ જીવનના કોઈ પણ વળાંક આગળ મળે જ છે. ત્યારે એવા સંજોગોમાં કાં તો માનવી પરિસ્થિતિમાંથી હિંમતભેર બહાર આવે છે કે કાં પછી હંમેશને માટે ભાંગી પડે છે. આવા સમયે આપણા બધા પાસે એક જ આશરો હોઈ છે અને તે છે પ્રાર્થનાનો. ગમે તેવી  વિકટ પરિસ્થિતિ આવે તેમાં આપણી પાસે બેજ રસ્તા કે વિકલ્પો હોઈ છે કાં તો હાલાત સામે લડી લ્યો કે તેની સામે નમતું મૂકી દયો. લડી લેવાથી ઘણા ફાયદા થશે, નવું શીખશું, આત્મવિશ્વાસ વધશે, અંદરથી મજબૂત બનશું વગેરે વગેરે.... જયારે નમતું મુકવાથી ધીમે ધીમે કાયર બનતા જશું અને હંમેશા પોતાની જાતને નાકામ સમજી પોતાનો આત્મબળ અને આત્મવિશ્...

 ૐ મન જોઈને મહેમાન થવાય, મકાન જોઈને નહી..../ Becoming a guest by looking at the mind, not by looking at the house .. તમે ક્યારેય નાનકડા બાળકનું નિરીક્ષણ કર્યુ છે?? કેટલું નિર્દોષ અને કેટલું નિખાલસ અને માસુમ હોઈ છે. તેને કોઈ પણ વ્યક્તિ પ્રેમથી બોલાવે કે રમાડે તો એ તરત જ સ્મિત આપશે અને થોડીવારમાં તમને ઓળખતું હોઈ તેમ તમારી સાથે આવવા હાથ લાંબાવશે. આવો અનુભવ આપણને બધાને ક્યારેક તો થયો જ હશે.  એક નાનકડું બાળક પણ ભાવનું અને પ્રેમનું જ ભૂખ્યું હોઈ છે અને જ્યાં તે એ ભાવ જોવે છે એ તરત જાણ્યું અજાણ્યું ઓળખીયા વગર સ્મિત આપે છે. આપણે પણ આ બાળકની માફક જ્યાં ભાવ હોઈ, જ્યાં આપણા પ્રત્યે સાચો પ્રેમ અને સ્નેહ હોઈ ત્યાં જ જવું જોઈએ. આજ માણસોનું જીવનધોરણ ખૂબ ઊંચું થઈ ગયુ છે. આજ માનવ પાસે ધન, સંપત્તિ ખૂબ વધી છે, તેમની પાસે મોટા મોટા મકાનો, મોટી મોટી ગાડીઓ અને ઘરમાં ખૂબ કિંમતી રાચરચીલુ ( ફર્નિચર )ને બધું છે.  પણ જેટલાં  મોટા ઘરો છે તેટલા મોટા તેમાં રહેનારાઓના હૃદય નથી. બધાને દેખાડો કરવો ગમે છે આથી બધાને ઘરે બોલાવશે પણ દેખાડો કરી સામેની વ્યક્તિને સંભળાવવાનું ચુકશે નહી. દરેક વસ્તુમાં દેખાડો...

  ૐ મોત એક જ વાર મળે છે બાકી જીંદગી તો દરરોજ મળે છે..../ Death is found only once, the rest of life is found every day આપણે મનુષ્યો હંમેશા ભાગતા જ રહીએ છે ક્યારેક પૈસાની પાછળ તો ક્યારેક સંબંધોની પાછળ તો ક્યારેક ખબર વગરના કે આપણે શું જોઈએ છે.... દરરોજ દિવસ ઉગે છે અને આથમે છે પણ ક્યારેય ગંભીરતા પૂર્વક વિચારતા નથી કે આજના દિવસમાં આપણે કેટલું જીવ્યા??? ક્યારેક આપણે ખુશ હોઈએ છે, ક્યારેક દુઃખી તો ક્યારેક થાકેલા દરરોજ સાંજે ઘરે આવીએને બસ એક કપડાંનું પોટલું નીચે પડે તેમ બેસી જઈએ. બસ આમને આમ જીંદગી ક્યારે પૂરી થઈ જાય તેની ખબર જ નથી પડતી. જોકે નાનકડા હોઈએ ત્યારે આપણને આવા વિચારો નથી આવતા. અરે જુવાનીમાં પણ નથી આવતા પણ જ્યારે આપણે આપણી જવાબદારીઓમાંથી થોડા મુક્ત થવા લાગ્યે ત્યારે આપણે એ વિશે થોડું વિચારીએ છે. નાનકડા હોઈએ ત્યારે કદાચ જવાબદારી વગરના અને રમતીયાળ હોવાને લીધે નથી વિચારતા. જુવાનીમાં ખૂબ જોશમાં તો હોઈએ પરંતુ કઈંક કરવું છે, કઈંક મેળવવું છે, કઈંક જોઈએ છે આ બધાની દોડમાં અને ધીરે ધીરે વધતી જવાબદારીઓના ભારથી એટલા દબાઈ જઈએ છે કે જીંદગી શું છે? આપણે શું કરી રહ્યા છે? કેવી રીતે જીવીએ છીએ? આ બ...